Chapter #5

~Zayn~

Obudziłem się jako pierwszy. To dziwne, bo to właśnie ja śpię zawsze najdłużej. Słońce już zawitało za ziemi. Spojrzałem na zegarek. 8.17… Zbiórka jest o dziewiątej, więc mam jeszcze trochę czasu, aby się przyszykować i obudzić chłopaków.

Tak więc gdy uszykowałem się (zrobiłem się na boga.xd), była już 8.32. Wow. Dzisiaj nadzwyczaj szybko się uwinąłem.

Podszedłem do okna. Oślepiło mnie słońce. Spojrzałem na jezioro i zacząłem rozmyślać o moim związku z Perrie. Niby coś jest, a jednak tego nie ma. Ja już tego nie czuję. Ona raczej też. Od pewnego czasu się nie spotykamy. Nie pamiętam dnia w którym pocałowaliśmy się po raz ostatni. Pamiętam tylko, że pocałunek był szorstki i bez jakichkolwiek uczuć…

Moje myśli przerwał dźwięk zamykanych drzwi. Nie były to drzwi mojego domku, ale domku obok.

Popatrzałem w tamtą stronę skąd doszedł dźwięk. Nagle moim oczom ukazała się Lilly.

Miała na sobie krótkie jeansowe spodenki, białą bluzkę z napisem ‘Hey, You! YES, You! Kiss Me!’ i jakieś czarne trampki. Włosy miała rozpuszczone. Muszę przyznać, że jak na pijawkę wyglądała bardzo seksownie.

Lilly podeszła do jakiegoś drzewa złapała je ręką i zaczęła się rozciągać. Zrobiła kilka gwiazd, przysiadów. Wymachiwała swoim ciałem na wszystkie strony. Trzeba przyznać, że dla każdego zdrowo myślącego chłopaka, to był miły widok. Zdaje się, że jestem jednym z takich chłopaków. Gdy robiła kolejną już gwiazdę tak niefortunnie się zdarzyło, że walnęła głową o jedno drzewo. Nie zastanawiając się wybiegłem do niej.

- Wszystko w porządku? – pomogłem jej wstać.

- Głowa mnie boli… - teraz zauważyłem że miejsce na czole, w które się uderzyła jest mocno zadrapane i leci z niego krew. – Ał! Szczypie! – jęknęła dziewczyna. Pomogłem jej usiąść na schodku od mojego domku.

- Poczekaj tu chwilę. Pójdę po apteczkę – oznajmiłem i pobiegłem po apteczkę.

Szybko ją znalazłem i kilka sekund później byłem już przy dziewczynie.

Dopiero teraz na mnie spojrzała.

- Zayn? Co ty tu.. AŁA! – pisknęła.

- Ciiiii. Nie ruszaj się – powiedziałem przykładając wacik z wodą utlenioną do jej rany.

Lilly złapała za moją wolną rękę i mocno ja ściskała z bólu. Jeszcze chwilę przykładałem jej wacik do rany, aż w końcu chciałem przykleić jej plaster.

- Nie! – zaprotestowała. – To będzie brzydko wyglądać.

- Brzydziej będziesz wyglądać z raną na wierzchu. –przykleiłem plaster. - A z plastrem też jesteś bardzo ładna – Zapewniłem ją. Chwila.. JA TO POWIEDZIAŁEM?! DAFAK?!...

- Serio? Myślisz, że jestem ładna? – zarumieniła się.

- No pewnie! – uśmiechnąłem się. – Dobra. Odłożę apteczkę i pójdę już na miejsce zbiórki. Pójdziesz ze mną?

- Oczywiście – odpowiedziała, a ja poszedłem odłożyć plastry itp.

Kiedy wyszedłem z chatki (XD), ona już stała. Podszedłem do niej, a ona dała mi buziaka w policzek.

- Dziękuję ci, Zayn – powiedziała i razem poszliśmy na zbiórkę.

Hmm.. Ta Lilly nie jest taka zła jak myślałem.

~Liam~

Gdy obudziłem się, Zayna już nie było a inni chłopacy stali na nogach.

Poszedłem do łazienki, ogarnąłem się, ubrałem. Kiedy już wyszedłem z łazienki nikogo w domku nie było. Wyszedłem na świeże powietrze i pobiegłem na zbiórkę.

Chłopacy już tam byli. Razem z nimi była Grace, Carly i jakaś trzecia.

 - No! Jest i Liam! –krzyknął Louis.

Podszedłem do nich zaspany.

- Cześć – powiedziałem ziewając.

Dziewczyny zaczęły się śmiać.

- A właśnie, Liam. Grace i Carly już poznałeś – zaczął Harreh. – Tak więc to jest Lilly – wskazał na uroczą, nieznaną mi brunetkę z plastrem na czole.

- Hej. Jestem Liam – podałem jej rękę.

- Hej. Lilly. Miło mi cię poznać, Liam. Jestem twoja fanką – uśmiechnęła się.

- To wspaniale – ziewnąłem po raz kolejny.

Zbiórka miała być pod sceną.

- A właśnie Lou! – zaczęła Lilly. – Miałam cię o coś spytać! Bo ten temat jest niewyjaśniony, a chciałabym wiedzieć. Czy ty i Eleanor… Wy nadal jesteście razem?

Niepotrzebnie zadała to pytanie, bo Lou już powoli dochodził do siebie, a teraz mu się przypomniało, że Elka zerwała z nim kilka dni przed wyjazdem na obóz.

- Fuck. A miało być tak miło… - powiedział Tomlinson i jego czarny charakter do niego wrócił. – Nie. To koniec. Ona ze mną zerwała. Nie wiem, czemu, ale zerwała. Pasuje? Możesz teraz udostępnić wszystko na twitterze! – warknął.

- Ej, Lou. A może by tak trochę grzeczniej? Ona się tylko spytała – upomniałem go.

- Mogła się nie pytać. Nie jej sprawa! – krzyknął Louis.

Jeju! Przez to jedno głupie pytanie Louis znowu jest nie do wytrzymania. A już myślałem, że o tym zapomniał i będzie tak jak dawniej! A tu co? Znowu przez tydzień będzie warczał na wszystko i na wszystkich.

- Sorry. Nie chciałam cię denerwować – speszyła się Lilly.

Nagle wszyscy zwrócili się w stronę sceny, bo weszła na nią animatorka.

Zaczęła coś tam gadać, a potem przydzielać do grup itd.

Zadaniem zespołu One Direction było przechadzanie się po zajęciach i obserwować umiejętności obozowiczów.

Carly została wzięta to grupy wokalnej, Grace do grupy tanecznej (Hip-Hop), a Lilly do grupy gitarowej.

Po chwili wszyscy się rozeszli. Zostaliśmy tylko my : Ja, Niall, Louis, Zayn i Harry.

- No to jak robimy? – spytałem.

- Ja z Lou idziemy do grupy Carly –oświadczył Harry.

- Ja pójdę się powyginać na Hip-Hop – zaśmiał się Niall i zaczął coś tańczyć.

- A co mi tam. Idę na koło gitarowe! – oznajmił Zayn. Wszyscy na niego spojrzeliśmy.

- Tam jest Lilly. To ta fanka, której nie znosisz – zdziwił się Harry.
- No właśnie dlatego powiedziałem ‘A co mi tam!’ !!!

- To ja pójdę zadzwonić do Danielle – powiedziałem i wszyscy poszliśmy w swoją stronę.

~Carly~

- Hej! Nazywam się John Simons mam 35 lat i przez cały obóz to ja będę prowadził wasze zajęcia ze śpiewu – zaczął mówić nasz nauczyciel, gdy wszyscy wokaliści znaleźli się już w sali. – Codziennie o 10.00 będziemy się tutaj widywać i szlifować swoje głosy. Dobrze. Ja się już przedstawiłem, teraz czas na was. Każdy z was po kolei wstanie, podejdzie na środek i przedstawi się, powie gdzie mieszka, o swoim hobby, poda swoje ulubione zespoły i te, których nie lubi. Więc.. zaczynajmy! – facet uśmiechnął się i usiadł na swoim krześle.

Pierwszy wstał jakiś chłopak, po nim kolejny, jakaś dziewczyna, kolejny chłopak, 3 dziewczyny, chłopak i kolejne kilka dziewczyn i kilka chłopaków.

Nadeszła kolej na mnie. Byłam ostatnia. Wstałam powoli i zaczęłam iść na środek. Wszyscy się na mnie patrzyli.

Stanęłam na środku.

- Nazywam się Carly Thompson, za 23 dni kończę 18 lat, mieszkam w Londynie z ojcem i jego dziewczyną, której nienawidzę. Moim hobby od zawsze było i jest śpiewanie, a także spotkania z przyjaciółmi… Już chciałam mówić o zespołach, gdy na salę weszli Louis i Harry.

Teraz to oni byli w centrum uwagi. Wszyscy zaczęli coś mówić. Hazz i Lou usiedli na końcu sali

- Spokój, spokój! Carly, kontynuuj – powiedział do mnie pan Siomns.

- Moje ulubione zespoły to ROOM 94, Linkin Park, Coldplay, New Empire i Nirvana. A zespołu, którego nienawidzę, to One Direction – zakończyłam. W tej chwili popatrzałam na Harrego i Louisa. Uśmiechali się. Odwzajemniłam to.

Nagle Harry wstał i zaczął się poruszać bardzo powoli w moim kierunku.

- Serio? Nienawidzisz nas? – spytał głośno z uśmiechem.

- Pod względem muzycznym – owszem – odpowiedziałam.

- Aha. Bo już myślałem, że nienawidzisz członków One Direction – ciągle zmierzał powoli do mnie.

- A jeśli nawet, to czy to by coś zmieniło, panie Styles? – patrzeliśmy sobie prosto w oczy, gdy inni patrzeli raz na mnie, raz na Harrego.

- Owszem. Byłbym zrozpaczony myślą, że osoba, którą nadal od sześciu lat po prostu KOCHAM, mnie nienawidzi.

Wtedy stanęłam jak wryta. Poczułam się tak, jakby tylko on i ja byli w sali. On podchodził do mnie coraz bliżej i bliżej, aż w końcu stanął przede mną.

- Tak, dobrze słyszałaś, panno Thompson. Kocham cię. Od sześciu lat nadal jesteś w moim sercu… I nie mam ochoty, byś z niego wychodziła – gdy to powiedział, nasze wargi złączyły się w pocałunku.

Wszyscy ludzie wstali i zaczęli bić brawo i wiwatować. A my co? My tylko tam staliśmy na środku i całowaliśmy się. To było takie romantyczne. Nawet Ben (mój obecny chłopak… o Fuck…) nie zrobił niczego romantyczniejszego. Gdy Harry mnie pocałował, te wszystkie wspomnienia z tamtego obozu tak po prostu do mnie wróciły. Pamiętam już wszystko. To z nim zawsze czułam się najlepiej…

- To nadal nie lubisz One Direction? – spytał mnie Harry, gdy już przestaliśmy się całować.

- Muzyka do niczego – posmutniał. – Ale za to członkowie zajebiści! – tym razem to ja go pocałowałam.

- W takim razie… pani Thompson była ostatnia… Możecie już iść. Na dzisiaj koniec – oznajmił Simons.

Ludzie wyszli z sali, a za nimi Lou. Ja z Hazzą szliśmy na końcu trzymając się za ręce.

~Lilly~

Od rana, centralnie od rana wszędzie gdzie jestem ja, tam jest i Zayn. Ja nie mówię, że mi to nie odpowiada, ale to jest dziwne, bo przecież on ma dziewczynę, Perrie (skaranie Boskie!) i to trochę dziwne. Na początku zajęć nasza animatorka (p. Mary Brooks) kazała nam się przedstawić itp. Potem zaczęliśmy się uczyć grać piosenkę OneRepublic – All we are. Po jakimś czasie powiedziała, ze na dzisiaj koniec zajęć i mamy teraz czas wolny aż do 14.00, bo będzie wtedy obiad. Czyli mamy jeszcze ok. półtorej godziny wolnego. Wyszłam z mojej sali prób.

- Lilly! Czekaj! – ktoś mnie wołał. Obróciłam się. To był Zayn. – Sorry, że dopiero teraz, ale… Przepraszam cię, że wczoraj byłem wobec ciebie taki szorstki i w ogóle. Wybaczysz mi?

- Pewnie –uśmiechnęłam się do niego i razem poszliśmy usiąść na scenę i pogadać.

Po kilku minutach byliśmy na miejscu. Usiedliśmy i zaczęliśmy rozmawiać.

Chwilę potem zauważyłam dziewczynę w fioletowych włosach, która zmierza w naszą stronę. Był to nikt inny, tylko Perrie.

- (…) no i wtedy z chłopakami zaczęliśmy szukać Paula, bo nie wiedzieliśmy jak trafić z powrotem do hotelu… - opowiadał mi jakąś historię Zayn, a ja mu przerwałam.

- Patrz tam – i pokazałam na Perrie.

Na twarzy Zayna od razu pojawił się smutek.

- Hej, Zayn – powiedziała, gdy już do nas podeszła. – Możemy pogadać?

- Mów. Ja nie mam przed nią tajemnic – mówiąc ‘NIĄ’, wskazał na mnie.

- Dobrze, w takim razie chyba sam zauważyłeś, że naszego związku już po prostu nie ma. Nadal cię lubię i szanuję, ale lepiej będzie, jeśli zakończymy tę dziecinną grę i się rozstaniemy w zgodzie, bo uwierz mi, nie chcę być z tobą pokłócona – jej słowa były tak ciepłe i szczere, że aż mi się łza w oku zakręciła.

- Widzę, że jesteśmy tego samego zdania, Perrie – Zayn wstał i do niej podszedł – Powodzenia w życiu. Obyś znalazła sobie lepszego ode mnie, bo na to zasługujesz w 100% – przytulili się, a ja ryczałam już jak na ‘Titanicu’.

- Pa Zayn! Może jeszcze was odwiedzimy z dziewczynami… A! I powodzenia z tą brunetką – uśmiechnęła się, pomachała mi i pobiegła do limuzyny. Mówiąc ‘dziewczyny miała na myśli resztę jej zespołu ‘Little Mix’.

- To, było najpiękniejsze rozstanie, jakie w życiu widziałam! – odezwałam się, gdy już Zayn usiadł z powrotem obok mnie.

- Najpiękniejsze, bo takie szczere i bez żadnych kłótni, czy też najpiękniejsze, bo to rozpadł się związek mój i Perrie, dzięki czemu jestem singlem? – poruszył śmiesznie brwiami.

- Sama nie wiem! – wybuchłam płaczem, a zarazem śmiałam się jak opętana. Zayn dołączył do mnie. No zaczął się śmiać oczywiście, bo płakać to on nie będzie… Mam nadzieję.

~Niall~

Na treningu Grace wypadła świetnie. Nawet nie wiedziałem, że ona potrafi tak tańczyć! Była rewelacyjna! No dobra, zawsze jest rewelacyjna!

Trening się skończył, a my poszliśmy, no znaczy Grace poszła się przebrać, a ja poszedłem za nią.

Gdy już się przebrała poszliśmy pod scenę z nadzieją, że będzie tam ktoś z naszej ekipy. Nie myliliśmy się. Na scenie siedziała już Lilly z Lou, Zaynem i Liamem.

- Siema ‘Raperzy’ – zażartował Lou. – jak tam wasz trening?

- O! Louis! Widzę, że humor ci się poprawił! – uradowała się Grace. – A na treningu było świetnie!

- No poprawił mi się, bo byłem świadkiem bardzo słodziasznej scenki z udziałem Carly i Harrego!

- Buhahahahahahahhahahahahahahahahhahahhahahah! – zaśmiał się Liam.

- Opowiadaj! – krzyknęła Grace i usiadła obok Tomlinsona.

Wtedy on zaczął o wszystkim nam opowiadać. No.. to co zrobił Harry było słodkie, i szczerze, gdybym był na miejscu Carly rzuciłbym mu się na szyję i wsysał się w jego usta jak wielka i obślizgła pijawa. Ale to tylko wtedy, gdybym był dziewczyną i był na miejscu Carly. Bo jako chłopak, gdy patrzę na Hazzę czuję obrzydzenie.

Po pięknej opowieści Louisa popatrzałem na Lilly. Dopiero teraz zauważyłem, że ma plaster na czole i wielkie wory pod oczami, jakby przed chwilą płakała.

- Lilly! Co ci jest? – spytałem.

- Chodzi ci o moje czoło, czy też o te wory pod oczami? – uśmiechnęła się do mnie.

- O wszystko! – krzyknąłem zabawnie.

- Tak więc czoło: walnęłam się w drzewo podczas robienia gwiazdy, a ten plaster przykleił mi Zayn, a jeśli chodzi o te wory…  To Zayn ci wytłumaczy! – oznajmiła.

- Pf! No dobra… No bo Niall… Perrie tu była… No i zerwaliśmy… - westchnął Zayn.

- NO ALE ŻE NIBY JAK TO?! – wrzasnąłem chórem z Grace.

- No tak to. Uznaliśmy, że to nie ma sensu dalej ciągnąć i … zostaliśmy najlepszymi przyjaciółmi! A ta – pokazał na Lilly. – się poryczała!

- No weź! To na serio była wzruszająca scena! – broniła się Lills.

- Ta jaaasne. Poryczałaś się ze szczęścia, bo jestem już wolny i do wzięcia!!! – próbował podwyższyć sobie samoocenę Zayn.

- Malik! Przegiąłeś! – krzyknęła brunetka i się na niego rzuciła.

- Która godzina? - spytała mnie Grace.

- Za pięć czternasta – odpowiedziałem jej, po czym zwróciłem się do reszty. – Ej, idziemy już na stołówkę?

- A ten tylko o jednym… - Lou zrobił face palm. – Zayn, ogarnij tą dziewczynę. Idziemy już.

- Dooooobra! – Zayn przestał ‘walczyć’ z Lilly i w szóstkę poszliśmy na stołówkę.

~Carly~

Stanęliśmy z Hazzą przed stołówką. Jest punkt 14.00.

- To wchodzimy? – spytałam.

Chłopak przybliżył się do mnie i lekko pocałował.

- Teraz tak – powiedział rozmarzony i weszliśmy do środka.

Wchodząc zobaczyliśmy resztę.. hmm.. naszej ekipy. Usiedliśmy obok nich.

- Ooo! Nasze gołąbeczki! – rzekł z ironią Louis.

- Carly! Słyszałyśmy z Grace o wszystkim! Congratulations! – podekscytowała się Stone.

Chciałam cos powiedzieć, ale pierwsza była animatorka.

- Uwaga! Po obiedzie macie dwugodzinną przerwę, a potem będzie taka mała impreza z karaoke! Spotykamy się przy scenie o 16.30. Tak więc… Smacznego! – ludzie zaczęli się cieszyć i bić brawo.

Czyli będzie impreza. Super! Już nie mogę się doczekać! :D

********************************

Rozdział dodany specjalnie dla Is.Izkaxxx <3

No to macie kolejną część losów ludzi na 'Teen Camp'

Byłabym wdzięczna, gdybyście polecali tego mojego bloga innym znajomym Directioners <3

z góry dzięki ;*

Kolejny dodam za 2/3 dni :)

Komentujcie <3 !!!!!

// Mia.