Chapter #7

~Lilly~

- Panie Malik! Panno Stone! A CO TO MA ZNACZYĆ?! – wydarła się kierowniczka obozu, kiedy weszła do mojego domku i zobaczyła na łóżku Zayna w samych bokserkach, a mnie w majtkach, jak się całujemy.

Zszokowana pobiegłam do łazienki.

- Panno Stone! Proszę tu natychmiast wrócić! – krzyknęła kierowniczka (p. Anne Bell).

Owinęłam się ręcznikiem i wyszłam z łazienki.

Zayn już stał opatulony kołdrą.

Stanęłam obok niego. Oboje byliśmy przerażeni. W jednym momencie cały alkohol jaki wypiliśmy przestał na nas działać.

- No dalej. Proszę, tłumaczcie się. Co to przed chwilą było? – spytała p. Bell.

- Emm. Too… –przeciągał Zayn. – To co pani widziała.

Kobieta zrobiła wielkie oczy. Pewnie nikt nigdy jej tak nie odpowiedział.

- A tak w ogóle, to jakim prawem pani tu weszła bez pukania? Chyba należy się nam prywatność! – lekko się uniosłam.

- Słuszna uwaga, panienko Stone. Weszłam tu, ponieważ mamy nakaz przeszukania wszystkich domków, gdyż w domku obok, tak panie Malik, w pana domku, znaleźliśmy spory zapas alkoholu. Czy pan coś wie w tej sprawie? – podniosła jedna brew do góry.

Zayn milczał. Spojrzał tylko na mnie przerażonym wzrokiem i jego wzrok popędził gdzieś na podłogę.

- Dobrze. Skoro nie chce pan mówić, to proszę do mnie podejść i chuchnąć! – rozkazała Bell.

BOŻE! CO ONA SOBIE MYŚLI! Że ona niby jest jego matką? JEZU! Przecież on jest pełnoletni!

- Proszę pani, z całym szacunkiem, ale nie może mi pani rozkazywać. Jestem pełnoletni – oznajmił z spokojem w głosie mulat.

- Nie chce pan wykonać polecenia? W takim razie pójdzie pan ze mną. Pani też – powiedziała i spojrzała na mnie.

- No ale czemu ja?! – zbulwersowałam się.

- Zastałam panią z chłopakiem w niezręcznej sytuacji. To na tym obozie jest zabronione – wyjaśniła z małym uśmieszkiem. – Widzimy się za 10 minut w stołówce. Mam nadzieję, że tyle wam wystarczy, aby się ogarnąć – i wyszła.

- Już po nas – wyszeptałam.

Zayn opuścił z siebie kołdrę i chwycił moje policzki.

- Nic nam nie zrobi. Daję słowo – powiedział i lekko mnie pocałował.

- Mam taką nadzieję – uśmiechnęłam się. – Dobra. Ubierajmy się.

- Jest problem. Moje ciuchy… Są całe mokre – skrzywił się.

- Nie ma problemu. W torbie mam jakąś męską bluzę i dresy – podeszłam do walizki i wyjęłam z niej męskie ciuchy. Podałam je Malikowi.

- Dziękuję, ale jeszcze bokserki.

- Pójdziesz bez! – zaśmiałam się.

No i Zayn poszedł do łazienki.

A teraz… Boję się o Hazzę. Przecież on przez ten alkohol może mieć poważne kłopoty! NIE! To wszyscy chłopcy będą mieli przechlapane! UGH! Czy ten Harry nigdy nie może wytrzymać bez soczków z procentami?!

~Harry~

- PO JAKIEGO… Przepraszam… PO CO TY TO PIWO KUPOWAŁEŚ?! – wydarł się na mnie Liam, kiedy staliśmy przed stołówką w składzie: Ja, Lou, Niall i Liam.

Na razie nie odpowiedziałem mu.

Hmm. Po tym, jak z Carly zobaczyliśmy animatorów pobiegliśmy zawiadomić resztę chłopaków. Tylko Zayna nie znaleźliśmy.

Gdy zebraliśmy z Carls chłopaków, poszliśmy do domku.

Tam czekali już na nas animatorzy i … Kierowniczka Obozu!!!...

Nawrzeszczała na nas i kazała całemu 1D pójść pod stołówkę i na nią czekać. Potem poszła przeszukać inne domki.

No i tak znaleźliśmy się przed stołówką.

- Nie tylko piwo. Wino też kupiłem – odpowiedziałem.

W tej chwili zobaczyliśmy jak w naszą stronę idą Zayn i Lilly.

- No hej Malik. Hej… A Lilly? Co ty tu robisz? Przecież tylko my mieliśmy tu być – zdziwiłem się.

- Bell przyłapała nas w łóżku. Nie róbcie z tego afery – uśmiechnęła się brunetka.

Ja, Li, Lou i Niall zrobiliśmy oczy lemura.

W ŁÓŻKU?!?!?!??!??!?!?!

Nagle zobaczyliśmy Anne Bell.

Kobieta otworzyła stołówkę. Weszliśmy do niej wszyscy i usiedliśmy przy jednym największym stole.

Bell stanęła przed nami.

- Więc… zaczynajmy. Najpierw sprawa alkoholu. Kto z was go kupił? – spytała, a ja podniosłem rękę. – Dobrze, więc chciałabym tobie i wam wszystkim uświadomić, że na tym obozie są też ludzie niepełnoletni. Teraz przez was wszyscy, totalnie wszyscy są pijani. I co ja mam powiedzieć ich rodzicom?

- Nie powie pani nic – wstałem. – A tak w ogóle to nie powinni pić alkoholu, skoro są niepełnoletni. Zrobili to na własną odpowiedzialność i to już nie jest nasza sprawa.

- UPILIŚCIE MI WSZYSTKICH OBOZOWICZÓW! – krzyknęła.

- A to już nie moja sprawa, tylko tych pijanych obozowiczów i pani – odpyskowałem. Szalone, szalone.

- Panie Styles! Zachował się pan nieodpowiedzialnie i niepoważnie. Powinnam pana od razu stąd wyrzucić, ale jest pan gościem specjalnym i nie mogę tego zrobić. Za to co zrobiliście, będziecie sprzątać po każdym obiedzie do końca obozu. Żegnam was, 1D. Panie Malik i panno Stone. Wy zostajecie.
Wyszliśmy z chłopakami.

Jeszcze raz… PRZYŁAPAŁA ICH W ŁÓŻKU ?!?!??!?!??!?!?!?!??!?!?!?!

~Zayn~

Chłopacy wyszli zostawiając mnie i Lilly z Anne Bell.
- Czemu musimy zostać? Proszę pani, to jest bez sensu. I tak pani nic nie zdziała swoim gadaniem. Jesteśmy oboje pełnoletni i możemy robić, co nam się podoba – wygarnęła jej Lilly.

- Możecie, ale nie na moim obozie – uśmiechnęła się Bell. – Tak więc.. Macie zakaz bycia sam na sam. W ogóle nie odzywajcie się do siebie. Unikajcie siebie. Tak będzie lepiej, bo nie chcę, aby na moim obozie ktoś zaszedł w ciąże. Dziękuję za uwagę. Możecie wracać do domków – skończyła.

- NO CHYBA SOBIE PANI ŻARTUJE!!! – oboje z Lills wybuchliśmy.

- Nie ma pani takiego prawa! – wrzasnęła Lilly.

- Owszem mam. Moim zadaniem jest dbać o dobro obozowiczów. I właśnie tak robie. Żegnam! - krzyknęła kobieta.

Wyszliśmy ze stołówki.

Odprowadziłem Lills pod jej domek.

- No to… Hmm…  - westchnąłem.

- Zayn… Ona nie może! – wrzeszczała Lilly.

- Może, Lilly. Podpisalismy regulamin obozu i od tamtego czasu ona ma nad nami władze. Też mi będzie trudno z tobą nie rozmawiać… Nie czuć tego, jak mnie przytulasz, jak do mnie mówisz. To będzie straszne, ale na pewno ona zauważy, że to przeżywamy i odwoła zakaz – oparłem czoło o jej czoło.

- Ja tak nie wytrzymam. Jednego dnia poznaje mojego idola. Drugiego dnia całuję się z nim… a teraz co? Nie będę mogła z nim w ogóle rozmawiać? Nie, Zayn. Ja tak tego nie zostawię – po jej policzku spłynęła łza.

- Wytrzymamy to. Zobaczysz – no i ją pocałowałem jak najbardziej namiętnie jak potrafiłem.

Ta chwila trwała kilka, może kilkanaście minut.

No nie… ja bez niej nie wytrzymam. Jutro pójdę do tej Bell i jej wygarnę.

Przestaliśmy się całować, przytuliliśmy się i każde z nas poszło w swoją stronę.

Chyba… Chyba się zakochałem. A jeszcze wczoraj miałem ją za psycho-fankę, a dzisiaj jest jedną z najważniejszych osób w moim życiu…

Życie jest dziwne.

~Louis~

Zayn wszedł smutny i nam o wszystkim opowiedział

HARRY : WHAT THE FUCK ?!?!?!??!??!

NIALL : CO !??????????????!!!!

LIAM : OSZALAŁA ! TA KOBIETA OSZALAŁA!

JA : IDĘ JEJ WPIERDOLIĆ!

- Nie. Zostawcie tą sprawę w spokoju. Dobranoc – no i poszedł spać.

Zaraz po nim my.

~Grace~

- NO NIE GADAJ! – krzyknęłyśmy z Carly, gdy Lilly nam o wszystkim opowiedziała.

- NO TAK! – krzyczała Lilly przez łzy. – NIENAWIDZĘ TEJ BABKI! JAK ONA MOGŁA!?

Płakała tak jeszcze godzinę, aż w końcu zasnęła. Zaraz potem Carly.

Tylko ja nie spałam.

Myślałam o tych  dwóch ostatnich dniach.

Tyle się wydarzyło.

Nie żałuję niczego. NICZEGO.

Poznałam Nialla i całe 1D.

Jestem przeszczęśliwa.

Tylko nie wiem, co dalej z Lilly i Zaynem…

To będzie koszmar…

***************************** 

Dzisiaj troszkę krótszy niz zawsze, ale mam nadzieje, że się podoba :D

DODANY SPECJANLIE DLA MOJEJ JASKÓŁECZKI ♥

Kolejny za 2/3 dni :D

teraz mam dużo czasu na pisanie, ponieważ jestem chora . XD

LICZĘ NA WASZE KOMENTARZE <3

Jeśli ci się podoba, poleć Bloga innym znajomym ;*

//Mia